Ufa Başkır Devlet Opera ve Bale Tiyatrosu - Rusça Hikaye

Башкирский Государственный Театр Оперы И Балета В Уфе

В Уфе день может быть шумным, уличным, заполненным машинами и делами. Но стоит свернуть к площади Ленина, и перед глазами возникает здание, которое дышит иначе. Театр. Старый, величественный, тихий.

Каждое утро в нём открываются тяжёлые двери. Работники сцены проверяют свет, швеи несут костюмы, из зала доносится репетиция оркестра. Это не музей — это живое сердце искусства.

Вечером на ступенях собираются зрители. Кто-то в пальто, кто-то в длинном платье. В руках — билеты, в глазах — ожидание. Люди входят в зал, где пахнет бархатом и древесиной.

Театр не изменился. Всё так же, как и много лет назад: сцена, люстра, ложи. Но главное — чувство, которое возникает, когда гаснет свет и поднимается занавес.

Сегодня здесь ставят не только «Лебединое озеро» и «Кармен», но и башкирские национальные балеты, современные постановки, оперы на башкирском языке. Это пространство, где культура не сохраняется — она развивается.

И каждый вечер, когда аплодисменты заполняют зал, становится ясно: театр жив. Он не остался в прошлом. Он принадлежит настоящему.

Başkirskiy Gosudarstvennıy Teatr Operı i Baleta v Ufe

V Ufe den’ mojno byt’ şumnım, uliçnım, zapolnennım maşinami i delami. No stoit svernut’ k ploşçadi Lenina, i pered glazami voznikayet zdaniye, kotoroye dışit inaçe. Teatr. Staryy, veliçestvennıy, ti­hiy.

Kajdoe utro v nyom otkrıvayutsya tyajyolıye dveri. Rabotniki stseni proveryayut svet, şveyi nesut kostyumy, iz zala donositsya repetitsiya orkestra. Eto ne muzey — eto jivoye serdtse iskusstva.

Veçerom na stupenyah sobirayutsya zriteli. Kto-to v pal’to, kto-to v dlin­nom plate. V rukah — bilety, v glazah — ojdaniye. Lyudi vho­dyat v zal, gde pahnet barhatom i drevesinoy.

Teatr ne izmenilsya. Vsyo tak je, kak i mnogo let nazad: stsena, lyustra, lojı. No glavnoye — çuvstvo, kotoroye voznikayet, kogda gasnet svet i podnimayetsya zanaves.

Segodnya zdes’ stavyat ne tol’ko «Lebedinoye ozero» i «Karmen», no i başkirskie natsional’nıye balety, sovremennıye postanovki, operı na başkirskom yazyke. Eto prostranstvo, gde kul’tura ne sokhranyayetsya — ona razvivayetsya.

İ kajdıy veçer, kogda apla­dis­mentı zapolnyayut zal, stanovitsya yasno: teatr jiv. On ne ostalsya v proşlom. On prinadlejit nastoyasçemu.

Ufa Başkır Devlet Opera ve Bale Tiyatrosu

Ufa’da gün kalabalık ve gürültülü geçebilir; arabalar, işler, caddeler... Ama Lenin Meydanı’na doğru yürüdüğünüzde, bir bina çıkıverir karşınıza. Nefesi farklıdır. Eski, görkemli, sessiz bir yapı: Tiyatro.

Her sabah ağır kapılar açılır. Sahne görevlileri ışıkları kontrol eder, terziler kostümleri taşır, içeriden orkestra provasının sesi yükselir. Burası bir müze değildir — yaşayan bir sanat kalbidir.

Akşamları merdivenlerde izleyiciler toplanır. Kimi pardösüyle, kimi uzun elbiseyle… Ellerinde bilet, gözlerinde heyecan. İçeri girerler, kırmızı kadife ve eski ahşap kokusu arasında koltuklarına otururlar.

Tiyatro değişmemiştir. Sahnesi, avizesi, locaları yıllar öncesindeki gibi durur. Ama asıl olan, ışıklar sönüp perde kalktığında hissedilen duygudur.

Artık burada sadece “Kuğu Gölü” ya da “Carmen” değil; Başkırt halk baleleri, çağdaş yapımlar, Başkırtça sahnelenen operalar yer bulur. Burası kültürün korunduğu değil, yaşatıldığı ve geliştiği bir mekandır.

Ve her akşam, alkışlar salonu doldurduğunda, anlaşılır: bu tiyatro hâlâ yaşıyor. Geçmişe ait değil. Şimdiye ait.

Şimdi Öğrenme Zamanı!

Русский	Okunuşu	Türkçesi
театр	teatr	tiyatro
сцена	stsena	sahne
аплодисменты	apla­dis­mentı	alkışlar
занавес	zanaves	perde
бархат	barhat	kadife
постановка	postanovka	sahneleme, yapım
искусство	iskusstvo	sanat
запах	zapah	koku
зритель	zritel’	seyirci
развиваться	razvivat’sya	gelişmek