Tribünde Babasını Bekleyen Çocuk - Rusça Kısa Hikaye

Мальчик, Ждущий Отца На Трибуне

Он сидел в четвёртом ряду, ближе к краю. На нём был шарф команды и большая куртка, в которой он почти утопал. Рядом лежал пакет с чипсами, недоеденный. В руках — маленький флаг, который он не поднимал. Он просто ждал.

Стадион гудел. Люди смеялись, пели, спорили. Мяч летал по полю. Но мальчик почти не смотрел на игру. Он смотрел вверх — к лестнице, к входу, туда, откуда когда-то приходил папа.

Он помнил прошлую зиму. Они пришли вместе. Горячее какао, голос папы, смех, когда кто-то промахнулся. Тогда он не знал счёта. Не понимал правил. Ему было просто хорошо.

Сегодня он пришёл один. Папа обещал, но не смог. Работа. Или пробки. Или просто — взрослые дела. Мальчик не спрашивал. Только сел на своё место и начал ждать. Не игру. Его.

В первом тайме он каждый раз поднимался при звуке шагов. Смотрел в лица. Потом снова садился. Во втором тайме он уже не вставал.

Стадион кричал. Гол. Кто-то обнимался. Кто-то плакал. Он сидел, держа флаг на коленях. Не поднимал. Не махал. Только ждал. До самого конца.

После финального свистка он остался на месте. Люди расходились, уборщики проходили мимо. Он встал, надел рюкзак, ещё раз оглянулся. И пошёл к выходу.

На лестнице он остановился. Кто-то спускался сверху. Высокий, с капюшоном. Мальчик замер. Человек прошёл мимо. Не он.

Он вышел на улицу. Было уже темно. Он шёл медленно, глядя на фонари. Ветер качал флаг у него в руках.

Он не сердился. Не плакал. Он просто всё ещё ждал. Может, не сегодня. Но когда-нибудь — обязательно.

Mal’çik, Jduşçiy Otsa Na Tribune

On sidel v çetvyortom ryadu, bliĵe k krayu. Na nyom byl şarf komandı i bol’şaya kurtka, v kotoroy on poçti utopal. Ryadom lejал paket s çipsami, nedoedennıy. V rukah — malen’kiy flag, kotorıy on ne podnimal. On prosto jdal.

Stadion gudel. Lyudi smeyalis’, peli, spori­li. Maç letal po polyu. No mal’çik poçti ne smotrel na igru. On smotrel vverh — k lestnitse, k vhodu, tuda, otkuda kogda-to prihodil papa.

On pomnil proşluyu zimu. Oni prişli vmeste. Goryaçee kakao, golos papı, smeh, kogda kto-to promahivalsya. Togda on ne znal şyota. Ne ponimal pravil. Yemu bylo prosto horoşo.

Sevodnya on prişyol odin. Papa obeşçal, no ne smog. Rabota. İli probki. İli prosto — vzroslıye dela. Mal’çik ne sprashival. Tol’ko sidel i jdal. Ne igru. Yego.

V pervom tayme on kajdyy raz podnimalsya pri zvuke şagov. Smotrel v litsa. Potom snova sadilsya. Vo vtorom tayme on uje ne vstaval.

Stadion kriçal. Gol. Kto-to obnimalsya. Kto-to plakal. On sidel, derja flag na kolenyah. Ne podnimal. Ne mahal. Tol’ko jdal. Do samogo kontsa.

Posle final’nogo svistka on ostalsya na meste. Lyudi ras­hodilis’, uborsçiki proho­dili mimo. On vstal, nadel ryukzak, eşçyo raz oglyanulsya. İ poşyol k vıhodu.

Na lestnitse on ostanovilsya. Kto-to spus­kalsya sverhu. Visokiy, s kapyuşonom. Mal’çik zamer. Çelovek prošyol mimo. Ne on.

On vışel na ulitsu. Bylo uje temno. On şol medlenno, glyadya na fonari. Veter kaçal flag u nego v rukah.

On ne serdilsya. Ne plakal. On prosto vsyo eşçyo jdal. Mojet, ne sevodnya. No kogda-nibud’ — obyazatel’no.

Tribünde Babasını Bekleyen Çocuk

Dördüncü sıradaydı, kenara yakın bir yerde. Üzerinde tuttuğu takımın atkısı vardı. Kocaman montunun içinde neredeyse kaybolmuştu. Yanında yarım bırakılmış bir cips paketi duruyordu. Elleri dizlerinin üstündeydi. Küçük bir bayrak vardı elinde, ama sallamıyordu.Sadece bekliyordu.

Stadyum gürültülüydü. İnsanlar gülüyor, tezahürat yapıyor, tartışıyordu. Top sahada dönüyordu. Ama o, oyuna pek bakmıyordu. Gözleri yukarıdaydı — merdivenlere, giriş kapısına… eskiden babasının göründüğü yere.

Geçen kışı hatırlıyordu. Beraber gelmişlerdi. Sıcak kakaolar, babasının sesi, kaçan bir şutta birlikte gülmeleri… Skoru bilmiyordu o zaman, kuralları da. Ama mutluydu.

Bugün tek başına gelmişti. Babası söz vermişti ama gelememişti. İş, trafik, ya da… yetişkin işleri. Hiç sormamıştı. Sadece yerine oturmuş ve beklemeye başlamıştı. Oyunu değil. Babasını.

İlk yarı boyunca her ayak sesiyle ayağa kalktı. Yüzlere baktı. Sonra sessizce tekrar oturdu. İkinci yarıda artık kalkmıyordu.

Tribünler coşkuluydu. Gol oldu. Sarılanlar, ağlayanlar…Ama o dizlerinin üstünde bayrağını tutuyordu. Kaldırmadı. Sallamadı. Sadece bekledi. Maç bitene kadar.

Düdük çaldı. Herkes dağılmaya başladı. Görevliler geçti yanından. O yerinden kalktı. Sırt çantasını taktı. Son bir kez daha geriye baktı. Sonra çıkışa yürüdü.

Merdivenin başında durdu. Üstten biri iniyordu. Uzun boylu, başında kapüşon. Çocuk dondu. Adam geçti gitti. O değildi.

Dışarı çıktığında hava kararmıştı. Yavaşça yürüyordu. Elindeki bayrak rüzgârda dalgalanıyordu.

Ne kızgındı… ne ağlıyordu.Sadece hâlâ bekliyordu.

Belki bugün değil.

Ama bir gün mutlaka.

Şimdi Öğrenme Zamanı!

Русский	Okunuşu	Türkçesi
мальчик	mal’çik	çocuk (erkek)
отец	otec	baba
трибуна	tribuna	tribün
шарф	şarf	atkı
игра	igra	oyun
ожидание	ojdaniye	bekleyiş
голос	golos	ses
память	pamyat’	hatıra
свисток	svistok	düdük
шаг	şag	adım