Rönesans’taki Kadın Bilgin - Rusça Hikaye
- Rusça Notlarım
- 5 gün önce
- 2 dakikada okunur
Güncelleme tarihi: 21 saat önce

Учёная Женщина Эпохи Возрождения
В доме, где окна были узкими, а книги — редкими, она сидела за столом. Её пальцы касались пергамента, как музыкант прикасается к струнам.
Её звали не в академии, не в церкви. Но она знала латинский. Знала математику. Знала, как спорить — вежливо, но точно.
Её рукопись лежала под подушкой. Не потому что её стеснялась. А потому что знала: в глазах мира женщина с идеями — опасность.
Но каждый вечер она писала. О небесах. О формах. О разуме.
Один раз её брат прочёл её текст. И сказал: «Это не твои слова». Она улыбнулась. «Но это мои мысли», — ответила она про себя.
Она не вошла в историю. Не назвала свою теорию. Но однажды кто-то, переворачивая старую страницу, нашёл имя.
И понял: за буквами стоит человек. Женщина. Учёная. Из эпохи, где её быть не должно было.
Uçyonaya Jenschina Epohi Vozrojdeniya
V dome, gde okna byli uzkimi, a knigi — redkimi, ona sidela za stolom. Yeyo pal’tsi kasalis’ pergamenta, kak muzykant prikasayetsya k strunam.
Yeyo zvali ne v akademii, ne v tserkvi. No ona znala latinskiy. Znala matematiku. Znala, kak sporit’ — vejlıvo, no toçno.
Yeyo rukopis’ lejala pod poduşkoy. Ne potomu çto yeyo stesnyalas’. A potomu çto znala: v glazah mira jenschina s ideyami — opasnost’.
No kajdyy veçer ona pisala. O nebesah. O formah. O razume.
Odin raz yeyo brat proçyol yeyo tekst. İ skazal: “Eto ne tvoi slova.” Ona ulibnulas’. “No eto moi mısli,” — otvetila ona pro sebya.
Ona ne voşla v istoriyu. Ne nazvala svoyu teoriyu. No odnajdı kto-to, perevorachivaya staruyu stranitsu, našyol imya.
İ ponyal: za bukvami stoit çelovek. Jenschina. Uçyonaya. İz epohi, gde yeyo byt’ ne doljno bylo.
Rönesans’taki Kadın Bilgin
Pencereleri dar, kitapları az bir evde, bir masa başında oturuyordu. Parmakları parşömene bir müzisyenin tellere dokunduğu gibi dokunuyordu.
Ne akademiye çağrılmıştı, ne kiliseye. Ama Latince biliyordu. Matematiği biliyordu. Tartışmayı biliyordu — nazikçe ama kararlılıkla.
El yazması yastığının altındaydı. Utandığı için değil. Dünya için bir fikre sahip kadının ne anlama geldiğini bildiği için.
Ama her akşam yazardı. Gökyüzünden bahsederdi. Şekillerden. Aklın düzeninden.
Bir gün kardeşi yazdıklarını okudu. “Bu senin sözlerin olamaz,” dedi. Gülümsedi. “Ama bunlar benim düşüncelerim,” dedi içinden.
Adı tarih kitaplarına geçmedi. Teorisine isim vermedi. Ama bir gün biri, eski bir sayfayı çevirirken, adını buldu.
Ve anladı: o harflerin arkasında bir insan vardı. Bir kadın. Bir bilgin. Onun olmaması gereken bir çağda.
Şimdi Öğrenme Zamanı!
Русский | Okunuşu | Türkçesi |
учёная | uçyonaya | bilgin, akademisyen (kadın) |
женщина | jenschina | kadın |
эпоха Возрождения | epohа Vozrojdeniya | Rönesans dönemi |
пергамент | pergament | parşömen |
рукопись | rukopis’ | el yazması |
идея | ideya | fikir, düşünce |
разум | razum | akıl |
история | istoriya | tarih |
форма | forma | şekil |
небеса | nebesa | gökyüzü |
Comments