Rusya Kazan Şehrinde Cuma Günü - Rusça Hikaye
- Rusça Notlarım
- 13 Nis
- 2 dakikada okunur
Güncelleme tarihi: 4 gün önce

Пятничный День В Казани
Арда проснулся от звуков улицы — стук лопаты по льду, гудки машин и запах свежего хлеба от пекарни на углу. Это была его четвёртая неделя в Казани, где он проходил языковые курсы при университете. Он уже знал, как дойти до нужной остановки, где купить вкусные пирожки и как сказать «спасибо» по-татарски.
Сегодня была пятница — день, когда он всегда шёл на базар. Там он встречал Дарью, которая помогала бабушке продавать мёд. Дарья говорила по-английски, немного по-турецки и много — с улыбкой. Она рассказывала о татарах, о праздниках, о том, как в детстве каталась с ледяных горок.
После базара Арда отправился на мечеть Кул Шариф. Он не был очень религиозным, но ему нравилось это чувство покоя внутри. Потом он пошёл на улицу Баумана — смех, музыка, уличные артисты. Он взял горячий чай и просто наблюдал: жизнь текла мимо, яркая и простая.
Вечером он написал в дневнике:«Я не турист. Я просто человек, который сегодня стал ближе к Казани».
Pyatniçnıy Den’ v Kazani
Arda prosnulsya ot zvukov ulitsy — stuk lopatı po l’du, gudki maşin i zapah svejego hleba ot pekarni na uglu. Eto byla yego çetyortaya nedelya v Kazani, gde on prohodil yazıkovıye kursı pri universitete. On uje znal, kak doyti do nujnoy ostanovki, gde kupit’ vkusnıye pirojki i kak skazat’ «spasibo» po-tatarski.
Segodnya byla pyatnitsa — den’, kogda on vsegda poşel na bazar. Tam on vstreçal Daryu, kotoraya pomogala babuşke prodavat’ myod. Darya govorila po-angliyski, nemnogo po-tureçki i mnogo — s ulybkoy. Ona rasskazyvala o tatarah, o prazdnikah, o tom, kak v detstve katalas’ s ledyanıh gorok.
Posle bazara Arda otpravilsya na meçet’ Kul’ Şarif. On ne byl oçen’ religioznım, no yemu nravilos’ eto çuvstvo pokoya vnutri. Potom on poşel na ulitsu Baumana — smeh, muzyka, uliçnıye artistı. On vzyal goryaçiy çay i prosto nablyudal: jizn’ tekla mimo, yarkaya i prostaya.
Veçerom on napisal v dnevnike:«Ya ne turist. Ya prosto çelovek, kotoryy segodnya stal bliye k Kazani».
Rusya Kazan Şehrinde Cuma Günü
Arda sokak sesleriyle uyandı — buz kazıyan kürek sesi, araba kornaları ve köşe başındaki fırından gelen taze ekmek kokusu. Kazan’daki dördüncü haftasıydı. Üniversitenin dil kursuna katılıyordu. Artık hangi durakta ineceğini, en güzel poğaçaların nerede satıldığını ve Tatarca “teşekkür ederim” demeyi biliyordu.
Bugün Cuma’ydı — her hafta pazara gittiği gün. Orada Darya’yla karşılaşıyordu. Darya, büyükannesiyle birlikte bal satıyordu. Biraz Türkçe, biraz İngilizce ve bolca gülümsemeyle konuşuyordu. Tatar geleneklerini, bayramları ve küçükken buz tepelerinden nasıl kaydığını anlatıyordu.
Pazardan sonra Arda Kul Şerif Camii’ne uğradı. Çok dindar olmasa da, oradaki iç huzur hissini seviyordu. Ardından Bauman Caddesi’ne gitti — kahkahalar, müzik, sokak sanatçıları… Sıcak bir çay aldı ve sadece izledi: hayat yanından geçip gidiyordu — sade ve canlı.
Akşam günlüğüne şunları yazdı:“Ben turist değilim. Bugün Kazan’a biraz daha yakın biri oldum.”
Şimdi Öğrenme Zamanı!
Bu Hikayede Geçen Önemli Kelimeler:
Русский | Okunuşu | Türkçesi |
пятница | pyatnitsa | cuma |
базар | bazar | pazar |
мёд | myod | bal |
пекарня | pekarnya | fırın |
улица | ulitsa | sokak |
мечеть | meçet’ | camii |
праздник | prazdnik | bayram |
улыбка | ulybka | gülümseme |
дневник | dnevnik | günlük |
турист | turist | turist |
человек | çelovek | insan |
ближе | bliye | daha yakın |
Comments