top of page

Rusya Kazan Şehrinde Cuma Günü - Rusça Hikaye

Güncelleme tarihi: 4 gün önce

Rusça Hikaye

Пятничный День В Казани

Арда проснулся от звуков улицы — стук лопаты по льду, гудки машин и запах свежего хлеба от пекарни на углу. Это была его четвёртая неделя в Казани, где он проходил языковые курсы при университете. Он уже знал, как дойти до нужной остановки, где купить вкусные пирожки и как сказать «спасибо» по-татарски.

Сегодня была пятница — день, когда он всегда шёл на базар. Там он встречал Дарью, которая помогала бабушке продавать мёд. Дарья говорила по-английски, немного по-турецки и много — с улыбкой. Она рассказывала о татарах, о праздниках, о том, как в детстве каталась с ледяных горок.

После базара Арда отправился на мечеть Кул Шариф. Он не был очень религиозным, но ему нравилось это чувство покоя внутри. Потом он пошёл на улицу Баумана — смех, музыка, уличные артисты. Он взял горячий чай и просто наблюдал: жизнь текла мимо, яркая и простая.

Вечером он написал в дневнике:«Я не турист. Я просто человек, который сегодня стал ближе к Казани».


Pyatniçnıy Den’ v Kazani

Arda prosnulsya ot zvukov ulitsy — stuk lopatı po l’du, gudki maşin i zapah svejego hleba ot pekarni na uglu. Eto byla yego çetyortaya nedelya v Kazani, gde on prohodil yazıkovıye kursı pri universitete. On uje znal, kak doyti do nujnoy ostanovki, gde kupit’ vkusnıye pirojki i kak skazat’ «spasibo» po-tatarski.

Segodnya byla pyatnitsa — den’, kogda on vsegda poşel na bazar. Tam on vstreçal Daryu, kotoraya pomogala babuşke prodavat’ myod. Darya govorila po-angliyski, nemnogo po-tureçki i mnogo — s ulybkoy. Ona rasskazyvala o tatarah, o prazdnikah, o tom, kak v detstve katalas’ s ledyanıh gorok.

Posle bazara Arda otpravilsya na meçet’ Kul’ Şarif. On ne byl oçen’ religioznım, no yemu nravilos’ eto çuvstvo pokoya vnutri. Potom on poşel na ulitsu Baumana — smeh, muzyka, uliçnıye artistı. On vzyal goryaçiy çay i prosto nablyudal: jizn’ tekla mimo, yarkaya i prostaya.

Veçerom on napisal v dnevnike:«Ya ne turist. Ya prosto çelovek, kotoryy segodnya stal bliye k Kazani».


Rusya Kazan Şehrinde Cuma Günü

Arda sokak sesleriyle uyandı — buz kazıyan kürek sesi, araba kornaları ve köşe başındaki fırından gelen taze ekmek kokusu. Kazan’daki dördüncü haftasıydı. Üniversitenin dil kursuna katılıyordu. Artık hangi durakta ineceğini, en güzel poğaçaların nerede satıldığını ve Tatarca “teşekkür ederim” demeyi biliyordu.

Bugün Cuma’ydı — her hafta pazara gittiği gün. Orada Darya’yla karşılaşıyordu. Darya, büyükannesiyle birlikte bal satıyordu. Biraz Türkçe, biraz İngilizce ve bolca gülümsemeyle konuşuyordu. Tatar geleneklerini, bayramları ve küçükken buz tepelerinden nasıl kaydığını anlatıyordu.

Pazardan sonra Arda Kul Şerif Camii’ne uğradı. Çok dindar olmasa da, oradaki iç huzur hissini seviyordu. Ardından Bauman Caddesi’ne gitti — kahkahalar, müzik, sokak sanatçıları… Sıcak bir çay aldı ve sadece izledi: hayat yanından geçip gidiyordu — sade ve canlı.

Akşam günlüğüne şunları yazdı:“Ben turist değilim. Bugün Kazan’a biraz daha yakın biri oldum.”


Şimdi Öğrenme Zamanı!

Bu Hikayede Geçen Önemli Kelimeler:

Русский

Okunuşu

Türkçesi

пятница

pyatnitsa

cuma

базар

bazar

pazar

мёд

myod

bal

пекарня

pekarnya

fırın

улица

ulitsa

sokak

мечеть

meçet’

camii

праздник

prazdnik

bayram

улыбка

ulybka

gülümseme

дневник

dnevnik

günlük

турист

turist

turist

человек

çelovek

insan

ближе

bliye

daha yakın


Comments


bottom of page