Perm’de Mahkumların Şarkısı - Rusça Hikaye

Песнь Заключённых В Перми

В горах под Пермью, среди сосен и старых рельсов, стоит лагерь, где когда-то люди пели без слов.

Здесь были не преступники, а те, чьи мысли были другими. Учителя, поэты, инженеры — те, кто не умел молчать. Их называли врагами, сажали за проволоку, но не могли забрать главное — внутренний голос.

Ночами, когда мороз сковывал землю, в бараках рождался звук. Не крик. Не молитва. А тихая, почти неуловимая мелодия, которую один начинал, а другой подхватывал.

Они не знали нот, не было инструментов. Но ритм ударов по дереву, шепот между койками — всё это становилось песней.

В те годы, когда тишина была безопаснее слов, они выбирали петь. И эти песни не исчезли. Они остались в воздухе, среди сосен, в стенах, где до сих пор слышно: кто-то не сдался.

Pesn’ Zaklyuçonnyh v Permi

V gorah pod Perm’yu, sredi sosen i staryh rel’sov, stoit lager’, gde kogda-to lyudi peli bez slov.

Zdes’ byli ne prestupniki, a te, ç’i mısli byli drugimi. Uçitelya, poety, injenery — te, kto ne umel molçat’. İh nazyvali vragami, sajali za provoloku, no ne mogli zabrat’ glavnoye — vnutrenniy golos.

Noçami, kogda moroz skovyval zemlyu, v barakah roj­dalsya zvuk. Ne krik. Ne molitva. A tihaya, poçti neulovimaya melodiya, kotoruyu odin naçinal, a drugoy podhvatyval.

Oni ne znali not, ne bylo instrumentov. No ritm udarov po derevu, şepot mejdu koykami — vsyo eto stanovilos’ pesney.

V te gody, kogda tişina byla bezopasney slov, oni vibirali pet’. İ eti pesni ne isçezli. Oni ostalis’ v vozduhe, sredi sosen, v stenah, gde do six por slyşno: kto-to ne sdalsya.

Perm’de Mahkumların Şarkısı

Perm dağlarında, çamların ve paslanmış rayların arasında, bir kamp yükselir hâlâ. Bir zamanlar orada insanlar, kelimesiz şarkılar söylerdi.

Orada suçlular değil, sadece farklı düşünenler vardı. Öğretmenler, şairler, mühendisler… susmayı bilmeyenler. Onlara düşman denildi, tel örgülerin ardına atıldılar. Ama iç seslerini kimse onlardan alamadı.

Geceleri, soğuk toprağı sertleştirdiğinde, barakalarda bir ses doğardı. Ne çığlık, ne dua… Sessizliğe karışan bir melodi — biri başlatır, bir diğeri sürdürürdü.

Nota bilmezlerdi, enstrüman yoktu. Ama tahtaya vurulan ritim, ranzalar arasında fısıldaşmalar bir araya gelir, bir şarkıya dönüşürdü.

Sözlerin tehlikeli, sessizliğin güvenli olduğu zamanlarda onlar şarkıyı seçti. Ve bu şarkılar kaybolmadı. Hâlâ oradalar. Havanın içinde, çamların arasında, duvarlarda… ve fısıltıyla hatırlatır: Bazıları asla pes etmedi.

Şimdi Öğrenme Zamanı!

Русский	Okunuşu	Türkçesi
заключённый	zaklyuçonnyy	mahkum
лагерь	lager’	kamp
проволока	provoloka	tel örgü
голос	golos	ses
шёпот	şepot	fısıltı
песня	pesnya	şarkı
рельсы	rel’sı	raylar
барaк	barak	koğuş
мороз	moroz	dondurucu soğuk
не сдался	ne sdalsya	pes etmedi