Metroda Kitap Okumak - Rusça Hikaye

Чтение В Метро

Утром метро всегда полное. Люди спешат, смотрят в телефоны, зевают, стоят в тишине. Каждый в своём мире.

Я тоже был среди них. Но однажды, вместо наушников, я взял книгу. Маленькую, мягкую, с закладкой посередине. Я открыл её, когда поезд тронулся, и сразу пропал шум.

Слова начали течь. Фразы связывались между собой. Мир книги оказался сильнее, чем объявления станции. Женщина рядом говорила по телефону, ребёнок напротив ел вафлю, кто-то чихал, но я всё это почти не слышал.

Каждая остановка была как поворот страницы. Я не ехал — я двигался сквозь главы.

Один пассажир спросил, что я читаю. Я показал обложку. Он кивнул. Мы не говорили больше ни слова. Но я чувствовал: он тоже читал. Только глазами — моими.

Когда поезд прибыл, я не сразу закрыл книгу. Мне хотелось взять с собой ту тишину, которую она дала.

С тех пор я всегда беру книгу в дорогу. Потому что в метро можно не только доехать до нужной станции. Можно попасть туда, где слова звучат громче, чем шум колёс.

Çteniye v Metro

Utrom metro vsegda polnoye. Lyudi speşat, smotryat v telefonı, zevayut, stoyat v tişine. Kajdıy v svoëm mire.

Ya toje byl sredi nih. No odnajdı, vmesto nauşnikov, ya vzyal knigu. Malen’kuyu, myagkuyu, s zakladkoy poseredine. Ya otkrıl yeyo, kogda poezd tronułsya, i srazu propal şum.

Slova naçali teç’. Frazy svyazyvalis’ mejdu soboy. Mir knigi okazalsya sil’neye, çem obyavleniya stantsiy. Jençina ryadom govorila po telefonu, rebyonok naprotiv yel vaflyu, kto-to çihal, no ya vsyo eto poçti ne slyşal.

Kajdaya ostanovka byla kak povorot stranitsy. Ya ne yehаl — ya dvijelsya skvoz’ glavy.

Odin passajir sprosil, çto ya çitayu. Ya pokazal oblojku. On kivnul. My ne govorili bol’şe ni slova. No ya çuvstvoval: on toje çital. Tol’ko glazami — moimi.

Kogda poezd pribıl, ya ne srazu zakrıl knigu. Mne hotelos’ vzyat’ s soboy tu tişinu, kotoruyu ona dala.

S teh por ya vsegda beru knigu v dorogu. Potomu çto v metro mojno ne tol’ko doehat’ do nujnoy stantsii. Mojno popast’ tuda, gde slova zvuçat gromçhe, çem şum kolyos.

Metroda Kitap Okumak

Sabah saatlerinde metro hep doludur. İnsanlar telaşla yürür, telefonlara bakar, esner, sessizlik içinde ayakta dururlar. Herkes kendi dünyasında.

Ben de onlardan biriydim. Ama bir sabah kulaklıklar yerine bir kitap aldım yanıma. Küçük, yumuşak kapaklı, ortasında bir ayraç duran bir kitap. Tren hareket ettiğinde açtım ve sanki tüm o gürültü sustu.

Kelimeler akmaya başladı. Cümleler birbirine bağlandı. Kitabın dünyası, istasyon anonslarından daha güçlüydü. Yanımdaki kadın telefonda konuşuyordu, karşımda bir çocuk gofret yiyordu, biri hapşırıyordu ama ben neredeyse hiçbirini duymuyordum.

Her durak, bir sayfa çevirme gibiydi. Yol almıyordum sanki — sayfalar arasında ilerliyordum.

Bir yolcu ne okuduğumu sordu. Kapağı gösterdim. Başını salladı. Daha fazla konuşmadık ama hissettim: o da okuyordu. Gözleriyle — benim gözlerimden.

Tren vardığında hemen kapatmadım kitabı. O bana verdiği sessizliği yanımda taşımak istedim.

O günden beri her yolculuğa kitapla çıkarım. Çünkü metroda sadece doğru durağa ulaşılmaz. Bazen kelimelerin tekerlek seslerinden daha yüksek olduğu yerlere de gidilir.

Şimdi Öğrenme Zamanı!

Русский	Okunuşu	Türkçesi
метро	metro	metro
книга	kniga	kitap
читать	çitat’	okumak
страница	stranitsa	sayfa
тишина	tişina	sessizlik
остановка	ostanovka	durak
поезд	poezd	tren
пассажир	passajir	yolcu
звук	zvuk	ses
слова	slova	kelimeler