top of page

Maya Uygarlığında Güneş Günü - Rusça Hikaye

Güncelleme tarihi: 21 saat önce

Maya Uygarlığında Güneş Günü - Rusça Hikaye

День Солнца У Майя

Ночь уходила, оставляя прохладу и шёпоты леса. Каменные ступени храма были влажными от росы. Вершина пирамиды ещё в тени, но люди уже поднимались.

Сегодня — день солнца. Один раз в году, когда луч встаёт точно по центру ворот. Не раньше, не позже.

Священник стоял на краю. В руках — раковина, из которой он выдувал звук, похожий на ветер. Всё замерло.

Мальчик держал руку отца. Он был маленьким, но знал: этот момент важен. Потому что солнце — не просто свет. Это порядок. Время. Дух.

Первый луч появился. Все головы поднялись. Камень осветился. Тень исчезла.

Они не аплодировали. Не кричали. Просто смотрели. Потому что чувствовали: всё на своём месте.

Так древние майя встречали утро. Не только глазами, но и сердцем.


Den’ Solntsa u Maya

Noç’ uhodila, ostavlyaya prohladu i şopyıtı lesa. Kamennyye stupeni hrama byli vlajnymi ot rosy. Verşina piramidy eşçyo v teni, no lyudi uje podnimalis’.

Segodnya — den’ solntsa. Odin raz v godu, kogda luç vstayot toçno po tsentru vorot. Ne ran’şe, ne pozje.

Svyyaşçennik stoyal na krayu. V rukah — rakovina, iz kotoroy on vydul zvuk, pohojiy na veter. Vsyo zamerlo.

Mal’çik derjal ruku otsa. On byl malen’kiy, no znal: etot moment vajen. Potomu çto solntse — ne prosto svet. Eto poryadok. Vremya. Duh.

Pervıy luç poyavilsya. Vse golovy podnyalis’. Kamen’ osvetilsya. Ten’ isçezla.

Oni ne aplodirovali. Ne kriçali. Prosto smotreli. Potomu çto çuvstvovali: vsyo na svoyom meste.

Tak drevniye Maya vstrecali utro. Ne tol’ko glazami, no i serdtsem.


Maya Uygarlığında Güneş Günü

Gece çekilmişti. Ormanın serinliği ve fısıltısı ardında kalmıştı. Tapınağın taş basamakları çiğle ıslanmıştı. Piramidin zirvesi hâlâ gölgede olsa da, insanlar yavaş yavaş yukarı çıkıyordu.

Bugün, güneş günüydü. Yılda sadece bir kez — ışık tapınağın girişine tam isabet eder. Ne bir gün önce, ne bir gün sonra.

Rahip kenarda duruyordu. Elinde büyük bir deniz kabuğu vardı. İçine üfledi. Rüzgar gibi bir ses yükseldi. Her şey sustu.

Bir çocuk babasının elini tutuyordu. Küçüktü ama biliyordu: bu an önemliydi. Çünkü güneş sadece ışık değildi. Düzen demekti. Zaman, ruh demekti.

İlk ışık belirdi. Her baş yukarı kalktı. Taş aydınlandı. Gölgeler yok oldu.

Ne alkış vardı ne bağırış. Sadece bakışlar. Çünkü herkes hissediyordu: her şey yerli yerindeydi.

Eski Maya halkı sabahı böyle karşılardı. Sadece gözleriyle değil — kalpleriyle.


Şimdi Öğrenme Zamanı!


Русский

Okunuşu

Türkçesi

майя

Maya

Maya

солнце

solntse

güneş

храм

hram

tapınak

вершина

verşina

zirve

ступень

stupen’

basamak

тень

ten’

gölge

утро

utro

sabah

порядок

poryadok

düzen

дух

duh

ruh

раковина

rakovina

deniz kabuğu (üfleme çalgısı)


Comments


bottom of page