Hokey Buzunda Düşen Eldiven - Rusça Hikaye

Перчатка На Льду После Хоккея

Игра закончилась. Шайба была в воротах, зрители уже расходились. Но на льду ещё лежала одна перчатка. Чёрная, потертая, забытая.

Он не сразу заметил её. Сначала были объятия, хлопки по плечу, аплодисменты. Только когда сел на скамейку и снял шлем, увидел: одна рука пустая.

Он вернулся на лёд. Не спеша. Под ногами скользили следы от коньков, словно линии на стекле. Лёд уже тускнел, как сцена после занавеса.

Он поднял перчатку. Она была тёплая. Хранила тепло момента, когда он бросался за шайбой, когда тело двигалось быстрее мысли.

Скамейки опустели. Освещение стало мягким. Он остался на льду ещё минуту. Не чтобы победу почувствовать, а чтобы запомнить.

Тренировки, падения, синяки, усталость — всё стоило этого. Одной игры. Одной шайбы. Одной тишины после крика.

Он снова надел перчатку. Плотно. Как будто закрывая историю этого вечера.

В раздевалке его уже ждали. Но он не торопился. Он знал: настоящая игра — это не только на табло. Она остаётся в памяти.

Perçatka Na L’du Posle Hokkeya

İgra zakançilas’. Şayba byla v vorotah, zriteli uje rashođilis’. No na l’du eşçyo lejala odna perçatka. Çyornaya, potyortaya, zabyıtaya.

On ne srazu zameçil yeyo. Snaçala byli ob’yatiya, hlopki po pleçu, aplaudismentı. Tol’ko kogda sel na skameyku i snyal şlem, uvidel: odna ruka pustaya.

On vernulsya na l’d. Ne spesha. Pod nogami skol’zili sledı ot kon’kov, slovno linii na stekle. L’d uje tusknel, kak stsena posle zanavesa.

On podnyal perçatku. Ona byla tyoplaya. Hranila teplo momenta, kogda on brosalsya za şayboy, kogda telo dvijalos’ bıstree mysli.

Skameyki opusteli. Osveşçeniye stalo myagkim. On ostalsya na l’du eşçyo minutu. Ne çtoby pobedu poçuvstvovat’, a çtoby zapomnit’.

Trenirovki, padeniya, sinyaki, ustalost’ — vsyo stoyilo etogo. Odnoy igri. Odnoy şayby. Odnoy tişinı posle krika.

On snova nadel perçatku. Plotno. Kak budto zakrıvaya istoriu etogo veçera.

V razdevalke yego uje jhdali. No on ne toropilsya. On znal: naçtoyaşçaya igra — eto ne tol’ko na tablo. Ona ostayotsya v pamyati.

Hokey Buzunda Düşen Eldiven

Maç bitmişti. Puck kaleye girmiş, seyirciler yavaş yavaş dağılmıştı. Fakat buzun üstünde hâlâ bir eldiven yatıyordu. Siyah, yıpranmış ve unutulmuş.

Onu hemen fark etmemişti. Önce sarılmalar olmuştu, omuzlara vuruşlar, alkışlar… Ancak kenara oturup kaskını çıkardığında fark etti: bir eli boştu.

Buzun üstüne geri döndü. Acele etmeden. Pateniyle kayarken arkada kalan izler, cam üzerine çizilmiş çizgiler gibiydi. Buz artık matlaşmıştı; tıpkı perdesi inmiş bir sahne gibi.

Eldiveni yerden aldı. Hâlâ sıcaktı. O ana ait ısıyı saklıyordu içinde — puck’ın peşinden atladığı, vücudunun zihninden hızlı hareket ettiği o saniyeyi.

Sıralar boşalmıştı. Işıklar yumuşamıştı. Buz üstünde bir dakika daha kaldı. Kazandığını hissetmek için değil, bu anı unutmamak için.

Antrenmanlar, düşmeler, morluklar, yorgunluklar… Hepsi bu an içinmiş. Tek bir maç. Tek bir gol. Ve çığlıktan sonra gelen sessizlik.

Eldiveni tekrar giydi. Sıkıca. Sanki o akşamın hikayesini kapatır gibi.

Soyunma odasında arkadaşları onu bekliyordu. Ama acele etmedi. Çünkü gerçek maç sadece skor tabelasında oynanmazdı.

Bazı maçlar sadece bellekte yaşar.

Şimdi Öğrenme Zamanı!

Русский	Okunuşu	Türkçesi
хоккей	hokkey	hokey
лёд	l’d	buz
перчатка	perçatka	eldiven
шайба	şayba	puck, hokey topu
ворота	vorota	kale
тренировка	trenirovka	antrenman
усталость	ustalost’	yorgunluk
победа	pobeda	zafer
память	pamyat’	hafıza
раздевалка	razdevalka	soyunma odası