Gürcistan Sınırında Dostluk - Rusça Hikaye

Дружба На Грузинской Границе

Пограничный пост стоял на узкой дороге среди холмов. Ветер был холодным, но солнце светило ярко. Очередь из автомобилей медленно двигалась. Люди ждали. Кто-то курил, кто-то смотрел в телефон, кто-то просто молчал.

Он был там впервые. Его паспорт был в кармане, рюкзак — на спине. Он не знал, сколько времени займёт переход, но не спешил. Он просто наблюдал.

Рядом стоял мужчина средних лет. Он был грузином. Это было видно по одежде, по жестам. Они не говорили — не знали языка друг друга. Но оба улыбнулись. Улыбка — это был язык, который понимался без перевода.

Мужчина предложил место в тени. Он взял с собой термос и налил чай в крышку. Протянул. Он принял. Сели рядом. Ветер шумел в деревьях. Машины медленно двигались.

Они сидели молча. Но это молчание не было пустым. Оно было тёплым. Тихим. Без нужды что-то объяснять. Просто быть рядом.

Когда подошла очередь, они встали. Пожали руки. И пошли каждый своей дорогой. Но в памяти осталась сцена: горы, пограничная будка и простой жест доброты.

Потому что иногда дружба рождается не в разговорах. А в тишине. На границе. Среди незнакомых, но добрых людей.

Drujba na Gruzinskoy Granitse

Pogranıçnıy post stoyal na uzkoy doroge sredi holmov. Veter byl holodnım, no solntse svetilo yarko. Oçered’ iz avtomobiley medlenno dvijelas’. Lyudi jhdali. Kto-to kuril, kto-to smotrel v telefon, kto-to prosto molçal.

On byl tam vpervıye. Yego pasport byl v karmane, ryukzak — na spine. On ne znal, skol’ko vremeni zaymyot perehod, no ne speşil. On prosto nablyudal.

Ryadom stoyal mujçina srednih let. On byl gruzin. Eto bylo vidno po odejde, po jestam. Oni ne govorili — ne znali yazıka drug druga. No oba ulybnulis’. Ulybka — eto byl yazık, kotoryy ponimalsya bez perevoda.

Mujçina predlojil mesto v teni. On vzyal s soboy termos i nalil çay v kryşku. Protyanul. On prinyal. Selı ryadom. Veter şumel v derev’yah. Maşını medlenno dvijelis’.

Oni sideli molça. No eto molçaniye ne bylo pustım. Ono bylo tyoplym. Tihim. Bez nujdy çto-to obyasnyat’. Prosto byt’ ryadom.

Kogda podoşla oçered’, oni vstali. Pojali ruki. İ poşli kajdıy svoey dorogoy. No v pamyati ostalas’ stsena: gory, pogranıçnaya budka i prostoy jest dobroty.

Potomu çto inogda drujba rojdayetsya ne v razgovorah. A v tişine. Na granitse. Sredi neznakomyh, no dobryh lyudey.

Gürcistan Sınırında Dostluk

Sınır kapısı, tepelerin arasında dar bir yolda duruyordu. Rüzgar soğuktu ama güneş parlaktı. Araç kuyruğu yavaş ilerliyordu. İnsanlar bekliyordu. Kimi sigara içiyor, kimi telefona bakıyor, kimi sadece susuyordu.

O, ilk kez oradaydı. Pasaportu cebindeydi, sırtında bir çanta. Geçişin ne kadar süreceğini bilmiyordu ama acele etmiyordu. Sadece gözlemliyordu.

Yanında orta yaşlı bir adam duruyordu. Gürcüydü. Giysilerinden, hareketlerinden anlaşılıyordu. Konuşmadılar — birbirlerinin dilini bilmiyorlardı. Ama ikisi de gülümsedi. Gülümseme, tercümeye ihtiyaç duymayan bir dildi.

Adam gölgelik bir yere davet etti. Yanında getirdiği termostan kapağa çay koydu, uzattı. O da kabul etti. Yan yana oturdular. Ağaçlarda rüzgarın sesi vardı. Araçlar ağır ağır ilerliyordu.

Sessizce oturdular. Ama bu sessizlik boş değildi. Sıcaktı. Sakindi. Hiçbir şeyi açıklamaya gerek yoktu. Sadece yan yana olmak yeterliydi.

Sıra geldiğinde ayağa kalktılar. Tokalaştılar. Her biri kendi yoluna yürüdü. Ama hafızasında bir görüntü kaldı: dağlar, sınır kulübesi ve basit bir iyilik hareketi.

Çünkü bazen dostluk, konuşmalarda değil... sessizlikte doğar. Sınırda. Tanımadığın ama iyi kalpli birinin yanında.

Şimdi Öğrenme Zamanı!

Русский	Okunuşu	Türkçesi
дружба	drujba	dostluk
граница	granitsa	sınır
чай	çay	çay
тишина	tişina	sessizlik
очередь	oçered’	sıra
жест	jest	hareket, mimik
улыбка	ulybka	gülümseme
дорога	doroga	yol
рюкзак	ryukzak	sırt çantası
память	pamyat’	hafıza, anı